PEN Spreekt: Schrijven na de vlucht

Op 20 juni 2019 werd de derde avond in de reeks PEN Spreekt georganiseerd, in samenwerking met ONfile en De Balie. Deze viel niet toevallig op Wereldvluchtelingendag: een avond rondom schrijvers die noodgedwongen hun land hebben moeten verlaten. Hoe is het als schrijver om nooit meer je moedertaal om je heen te horen? Hoe aard je in een nieuwe literaire traditie? Een impressie van de avond, in foto’s en citaten.

Froukje Santing (journalist, schrijver en bestuurslid PEN Nederland), die de avond leidde, in gesprek met Milena Mulders (huidige directeur ONfile) en Chris Keulemans (medeoprichter) over het ontstaan van ONfile
De Iraanse schrijver Firoozeh Farjadnia:
Ik wil in mijn pyjama bij Nederlands op schoot kruipen.
De 26-jarige Syrische dichter Bakr Al Jaber:
Ik kwam hier omdat ik hun verhalen niet geloofde
Ze zeiden dat mensen hier niet op straat schreeuwen
Zonder reden
En niet toeteren tenzij noodzakelijk
De Bosnische filmmaker Sergej Kreso:
We came to become who we are.
Saeed Al-Gariri, dichter en hoogleraar uit Jemen (links):
En ze slaapt in haar tranen
Met een foto van haar vader
Haar vader, die niet zal terugkomen

De Bosnische journalist en documentairemaker Mustafa Hadziibrahimovic (rechts):
Ik kan mijn niet herinneren dat hij ooit zo mooi groen van kleur was. Sinds het begin van de oorlog vervuilt bijna geen fabriek de rivier nog met zijn afval.
Froukje Santing (PEN) in gesprek met de Koerdische dichter Kawa Nemir:
Time has its corners, at the end of the street, dark,
pain is also like a knotted string,
waiting is indifferent, women bide their time in their doorways.

Only those door are theirs,
their husbands are either martyrs or imprisoned.

De avond is terug te kijken via de website van De Balie.