In Memoriam Menno Wigman (1966-2018)

Geen mens wil pootjebaden in de dood – Menno Wigman

Vandaag, donderdag 8 februari 2018, wordt Menno Wigman op Zorgvlied begraven. Hij was een van Nederlands meest vooraanstaande en geliefde dichters en werd maar 51 jaar.

Over de dichter en de dichtkunst laten we hem hier graag zelf aan het woord:
‘Dichters zijn heus niet zulke rare mensen. We willen alleen iets voorstellen in een wereld die niet op ons zit te wachten. We hopen dat we – heel misschien – net als Rimbaud na onze dood gelezen worden, we willen iets meemaken in de hoop dat het wel eens tot een mooi gedicht zou kunnen leiden. Al levert een tragische dood je bijna zonder uitzondering meer lezers op. Ik denk dat iedere dichter gepre- occupeerd is met de vergankelijkheid van het bestaan. Poëzie is een weermiddel tegen de dood. Er gaat zo’n kracht van die bezweringen uit. Sommige gedichten helpen mij, ze doen de tijd even stilstaan.’

Uit: ‘Misschien ben ik gek, maar ik ben niemand tot last‘, een interview met Carolina Lo Galbo in Vrij Nederland (2012)

We herdenken Menno, die ook lid van PEN was, met de eerste strofe van het gedicht ‘Laatste taxi’ uit de bundel Mijn naam is Legioen (Prometheus, 2012):

Ik leefde snel en telde af, dat was toen mode.
Ik telde doden, steeds meer doden, en ik dacht
aan drank, aan drugs, aan de millenniumnacht
en rook. En deze eeuw? Muziek en inzicht, veel
verheffing. Google, woede, oorlog, mist.

Namens het bestuur,
Sytske Sötemann